Στολίσαμε το δέντρο…

Μπήκε ο Δεκέμβρης και … η ζωή του κρατούμενου απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού σε κίνδυνο, εκδηλώσεις αλληλεγγύης αλλά και  συγκρούσεις, δακρυγόνα κι οδοφράγματα στα Εξάρχεια.  Οι Σύροι άστεγοι πρόσφυγες κλείνουν μια εβδομάδα στο Σύνταγμα. ..Νέες μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις ορίων ηλικίας… το mail της τρόικα...

Η έφηβη κόρη μου, μου ζήτησε να στολίσουμε το δέντρο και δεν θέλησα να της χαλάσω το χατίρι. Κατεβάσαμε απ το πατάρι τις κούτες με τα στολίδια,  τα απλώσαμε  σε ομαδούλες εδώ οι αγγέλλοι, δίπλα οι μικρές μπάλες πιο εκεί οι μεγάλες …  Έπειτα το καθένα βρήκε τη θέση του στα κλαδιά του ψεύτικου (οικολογική συνείδηση) δέντρου. Να θυμηθούμε και τα χρωματιστά λαμπιόνια…
Πειράζει που το θέλω το παραμυθένιο στοιχείο των Χριστουγέννων στη ζωή μας; Πειράζει που κάθε φορά το χαίρομαι όσο ,ίσως και λίγο παραπάνω,  από την κόρη μου;

Κάθε φορά που κοιτάζω το στολισμένο δέντρο σκέφτομαι πως είμαι τυχερή γι αυτά που έχω αλλά κάθε φορά αυτό το χρωματιστό δεντράκι μου φέρνει στο νου κι όσους δεν έχουν ούτε τα βασικά για να επιβιώσουν… Μπορεί όλα γύρω να είναι απαισιόδοξα και προβληματικά μα πάντα υπάρχουν τρόποι μικροί αλλά σημαντικοί να αντιστεκόμαστε… Να μην ξεχάσω να ετοιμάσω το δεματάκι αλληλεγγύης  με φάρμακα για το Κομπάνι … λήγει η προθεσμία σε λίγες μέρες…